Gedichten
Woorden om jouw gevoel tot uitdrukking te brengen.
Wat het is
Wat het is…
Het is onzin zegt het verstand
Het is wat het is, zegt de liefde
Het is ongeluk, zegt de berekening
Het is alleen maar verdriet, zegt de angst
Het is uitzichtloos, zegt het inzicht
Het is wat het is… zegt de liefde
Het is belachelijk, zegt de trots
Het is lichtzinnig, zegt de voorzichtigheid
Het is onmogelijk, zegt de ervaring
Het is wat het is…. zegt de liefde
Erich Fried
Zoveel soorten van verdriet
Zoveel soorten van verdriet
ik noem ze niet.
Maar een, het afstand doen en scheiden
en niet het snijden doet zo’n pijn,
maar het afgesneden zijn.
Nu is het mooi, het geraamte van een blad
vlinderlicht rustend op de aarde
enkel nog zijn wezen waard.
Maar tussen de aderen van het lijden
niets meer om u te verblijden
mazen van uw afwezigheid bijeen gehouden door de pijn
en groter wordend met tijd
Arm en beschaamd zo arm te zijn.
Maria Vasalis
Doof nu het licht en sluit je ogen
en vergeet de strijd
jouw leven hier is omgevlogen,
maar je liefde blijft.
En waar jij gaat
zijn zon en maan gelijk,
de kleinste bloem
is daar als de hoogste eik.
En alle koningen en kinderen
zij daar gelijk.
Laat nu die laatste droom maar komen
en wees niet meer bang,
jouw nacht van vrede is gekomen
na een leven lang.
En waar jij gaat daar is geen haat of pijn,
het heetste vuur wordt dat, als van een kaars zo klein,
zoals de zon schijnt na de regen,
zo zal het zijn.
En waar jij gaat daar zullen vriend
en vijand samen gaan,
wat stof is zal tot stof vergaan
en elke storm komt weer tot rust daar,
zo zal het gaan.
En wanneer jij gaat laat ik mijn
hart en ziel met jou meegaan.
Jouw taak op aarde is voldaan,
zoals je was in alle liefde,
zo zal je gaan.
De dood is niets
De dood is niets,
Ik ben maar aan de andere kant.
Ik ben mezelf, jij bent jezelf.
Wat we voor elkaar waren, dat zijn we nog altijd.
Noem me zoals je me steeds genoemd hebt.
Spreek tot me zoals weleer.
Op dezelfde toon, niet plechtig, niet triest.
Lach om wat ons samen heeft doen lachen.
Bid, glimlach.
Denk aan mij.
Bid met mij.
Spreek mijn naam uit thuis zoals je altijd gedaan hebt,
Zonder hem te benadrukken,
Zonder zweem van droefheid.
Het leven is wat het altijd geweest is,
De draad is niet gebroken.
Waarom zou ik uit je gedachten zijn?
Omdat je me niet meer ziet?
Neen, ik ben niet ver.
Juist aan de andere kant van de weg.
Zie je, alles is goed.
Je zult mijn hart opnieuw ontdekken
En er de tederheid terugvinden,
Zuiverder dan ooit.
Dus, droog je tranen…..
Augustinus, Tagaste
En als ik doodga
En als ik doodga, huil maar niet
Ik ben niet echt dood
Moet je weten
’t Is maar een lichaam
Dat ik achterliet
Dood ben ik pas
Als jij me bent vergeten
En als ik doodga, treur maar niet
Ik ben niet echt weg
Moet je weten
Het is de heimwee
Die ik achterliet
Dood ben ik pas
Als jij die bent vergeten
En als ik doodga, huil maar niet
Ik ben niet echt dood
Moet je weten
’t Is het verlangen
Dat ik achterliet
Dood ben ik pas
Als jij dat bent vergeten
Dood ben ik pas
Als jij mij bent vergeten
Bram Vermeulen
Weggaan
Weggaan is iets anders
dan het huis uitsluipen
zacht de deur dichttrekken
achter je bestaan en niet
terugkeren. Je blijft
iemand op wie wordt gewacht.
Weggaan kun je beschrijven als
Een soort van blijven.
want je bent er nog.
Niemand neemt afscheid
want je gaat niet weg.
Rutger Kopland
Indien ik je dragen kon
Indien ik je dragen kon
over de diepe grachten
van je gesukkel en je angsten heen
dan droeg ik je
uren en dagen lang.
Indien ik de woorden kende
om antwoord te geven op je duizend vragen
over Leven, over jezelf,
over liefhebben en gelukkig worden
dan praatte ik met je
uren en dagen lang.
Indien ik vrede in jouw hart kon planten
voor geduldig wachten en te hopen
tot het zaad van vrede in je ogen brak
dan wachtte ik
uren en dagen lang.
Indien ik genezen kon wat omgaat in jouw hart
aan onmacht, ontevredenheid
en onverwerkt verdriet
dan bleef ik naast je staan
uren en dagen lang.
Maar ik ben niet groter
niet sterker dan jij
en weet niet alles
en ik kan niet zoveel
ik ben maar een vriend op jouw weg
al uren en dagen lang.
Zoveel vragen
Zoveel vragen
blijven onbeantwoord.
Zoveel vragen
hadden we nog
willen stellen.
Zoveel goeds
hadden we je nog gegund.
Zoveel liefde
hadden we je nog
willen geven.
Zoveel dingen
hadden we nog
samen willen doen.
Nog een heel eind
hadden we met je
willen optrekken.
Zoveel toekomst leek
er nog te wachten,
nu we ineens jou los moeten laten,
nu jij ineens ons losliet
nu jij niet meer verder kon.
Nog zoveel blijft achter
in ons hart,
leeg en bezeerd
nu we verder moeten
zonder jou.
